Czynniki wpływające na rentowność obligacji skarbowych USA

Zawartość

• Dlaczego stopy procentowe i rentowności rosną i spadają
• Warunki ekonomiczne
• Żądanie
• Polityka pieniężna
• Dostawa
• Inflacja

Od ponad 100 lat rentowności 10-letnich obligacji skarbowych USA (obligacji T) znacznie się wahały, osiągając najniższy od 100 lat zimą 2020 r. W lutym 2020 r. Stopa 10-letnia spadła poniżej 2% do marny 1,5%. Jest to najniższy wskaźnik w dostępnej historii 10-letnich stawek skarbowych.

Od grudnia 1990 r. Do zimy 2020 r. Rentowność 30-letnich obligacji skarbowych USA (obligacji skarbowych) wahała się od wysokiego poziomu 8,26% w styczniu 1990 r. Do najniższego poziomu 1,97% w lutym 2020 r.

W latach 1916-2020 rentowności obligacji nigdy tak naprawdę nie ustabilizowały się, by rosły i spadały długo, zależnie od kaprysu rynków. Ostatecznie wiele czynników wpłynęło na rentowność amerykańskich papierów skarbowych w okresie ponad 100 lat.

Dlaczego stopy procentowe i rentowności rosną i spadają

Chociaż inwestorzy tradycyjnie trzymają obligacje w swoich portfelach inwestycyjnych, aby przeciwdziałać rzekomo większej zmienności akcji (tzw. Hedging), oba instrumenty finansowe są zmienne, różniąc się jedynie tym, jak ich wahania odpowiadają przeciwstawnemu rynkowi.

Istnieje pięć czynników uznanych przez Rezerwę Federalną (Fed), które wpływają na stopy procentowe krótkoterminowych bonów skarbowych - z terminem zapadalności do 52 tygodni - ale wszystkie pięć czynników ma co najmniej taki wpływ na oferowane stopy procentowe długoterminowe bony i obligacje skarbowe, wpływając jednocześnie na rentowność. Czynniki te to:

• Warunki ekonomiczne: Na nastroje i zaufanie inwestorów wpływają czynniki ekonomiczne, co powoduje, że patrzą na bardziej stabilne inwestycje.
• Popyt na papiery wartościowe wolne od ryzyka: Popyt rośnie, gdy warunki ekonomiczne zmuszają inwestorów do szukania zysków poza giełdą.
• Dostawa bonów skarbowych: W przypadku wahań popytu na bony skarbowe zmienia się podaż. Fed może zwiększyć lub zmniejszyć podaż w ramach swojej polityki pieniężnej.
• Polityka pieniężna: Fed używa polityki pieniężnej do kontrolowania inflacji lub wahań koniunktury.
• Inflacja: Wzrost cen i spadek wartości nabywczej walut.

Chociaż Rezerwa Federalna zwraca uwagę na wpływ tych pięciu czynników na krótkoterminowe bony skarbowe, mają one również wpływ na długoterminowe stopy procentowe i rentowności.

Warunki ekonomiczne powodują, że inwestorzy kupują więcej obligacji, co powoduje wzrost cen obligacji, co negatywnie wpływa na ich rentowność.

Warunki ekonomiczne

Wskazywano, że wraz ze wzrostem stóp procentowych na rynkach hossy ceny obligacji spadają. Kiedy stopy procentowe zaczynają spadać na bessach, ceny obligacji zwykle rosną. Ceny obligacji i rentowności rosną i spadają naprzeciwko siebie.

Wzrost i spadek cen obligacji są skorelowane z wiekiem obligacji oprócz popytu. Obligacje są emitowane ze stałym oprocentowaniem, a inwestorzy zawsze szukają najwyższych zwrotów. Kiedy nowe obligacje są emitowane po wyższych stopach, ceny istniejących obligacji spadają, ponieważ rośnie popyt na nowe obligacje. I odwrotnie, gdy stopy nowych obligacji emisyjnych są niskie, inwestorzy żądają istniejących obligacji o wyższych oprocentowaniu.

Żądanie

Okresy niepewności finansowej zwiększają popyt na instrumenty finansowe, które są postrzegane jako niosące mniejsze ryzyko - instrumenty dłużne rządu USA (bony skarbowe i bony skarbowe) są powszechnie uważane za najbezpieczniejsze na świecie. W wyniku zwiększonego popytu na nowe lub istniejące obligacje skarbowe inwestorzy akceptują niższe stopy procentowe i rentowności, pomimo możliwego spadku zysku rok do roku.

Polityka pieniężna

Obligacje pełnią więcej niż jedną funkcję rządową. Oprócz pozyskiwania pieniędzy, obligacje i oferowane przez nie stopy procentowe mają wpływ na rynki finansowe w ogóle. Fed nie kontroluje długoterminowych stóp procentowych, ale jego polityka dotycząca krótkoterminowych stóp procentowych określa podstawę rentowności obligacji rządowych o dłuższych terminach zapadalności.

Rezerwa Federalna wykorzystuje swoje uprawnienia w zakresie polityki pieniężnej do wpływania na stopy i inflację.

Po kryzysie finansowym w latach 2007–2008 Rezerwa Federalna utrzymywała stopy procentowe na jak najniższym poziomie, aby ułatwić firmom pożyczanie pieniędzy. Obniżyli stopy procentowe do poziomów odpowiednich dla wzrostu gospodarczego i połączyli stopy z ekstrawaganckimi wykupami aktywów rządowych w ramach polityki znanej jako luzowanie ilościowe. Polityka ta została wdrożona na całym świecie po kryzysie finansowym.

Dostawa

Obligacje rządowe istnieją w celu pozyskania kapitału, którego rząd może potrzebować na inicjatywy, płacę lub obsługę zadłużenia. Kiedy rząd USA ma nadwyżkę w budżecie federalnym (jak to miało miejsce w latach 1998–2000), ma mniejsze zapotrzebowanie na pożyczone pieniądze i wyemituje mniej bonów skarbowych i obligacji.

Inflacja

Rzeczywista inflacja (ale także oczekiwania inflacyjne w środowisku finansowym) ma tendencję do podnoszenia stóp procentowych i podwyższania rentowności obligacji. Przyczyną podwyższonych rentowności w późnych latach siedemdziesiątych i wczesnych osiemdziesiątych była wysoka inflacja w tym czasie, która skłoniła prezesa Rezerwy Federalnej USA, Paula Volckera, do dramatycznego podniesienia krótkoterminowych stóp procentowych na początku lat osiemdziesiątych.

Należy pamiętać, że w okresach wysokiej inflacji realna rentowność (po inflacji), jaką otrzymują inwestorzy, jest niższa, niż się wydaje - wraz ze wzrostem inflacji rentowności obligacji spadają. Dramatyczny wzrost stóp Paula Volkera zaowocował wyższymi rentownościami wszystkich instrumentów skarbowych.